In deze eerste blog wil ik jullie graag meenemen in een stukje geschiedenis van mij waarin zelfrealisatie heeft plaatsgevonden met onder andere mijn praktijk en de website als gevolg. De verwondering die ik heb van het ontstaan uit schepping, de bron van waaruit alles ontstaat geeft mij het Leven zoals ik mijn leven wil leiden.

In de volgende blogs wil ik vooral schrijven over de praktijk van alledag en alles wat zich aandient.

Ik noem in deze blog het non duaal gewaarzijn, je werkelijke Zijn: de Bron. De Bron weet precies wat Jij nodig hebt en wanneer jij iets nodig hebt om te groeien in wie je daadwerkelijk bent. Het sleutelwoord is vertrouwen.

Ik was jarenlang bewust en onbewust zoekende naar vrijheid en geluk. Ik nam “titels” aan als gevoelig, hoog sensitief en excentriek, ik kon mij opnieuw identificeren in een nieuwe Ik.

Wie zou ik zijn zonder dat waarmee ik mij identificeer ? Wie blijft erover als al mijn ideeën over wie ik ben wegvallen ?

Sluit je ogen eens na het lezen van deze woorden. Hoewel de ‘Bron’ geen kenmerken heeft - we kunnen het niet aanwijzen of vastpakken- is het wel degelijk mogelijk om daar contact mee te maken en te ervaren.

Een lange periode in mijn leven had ik grote zorgen. Het leven wilde mij iets duidelijk maken, ik kon dit enigszins op deze manier verklaren na jaren geestelijke voeding. Deze gedachte gaf mij ook enigszins rust en ik groeide van elke ervaring.
Ik leefde voort en stelde bij daar waar nodig was, veelal van extern naar intern. Ik kon enigszins omgaan met hetgeen dat er was. Door deze manier van leven, bewust en onbewust met de nodige spirituele en geestelijke kennis zijn mijn zorgen niet gestopt. Er was een Karma en herhaling van zetten, het diende zich steeds weer anders aan. Op een moment van felle overleving haakte ik af en viel van het ene op het andere moment in iets wat ik niet uit kan leggen. Ik viel in een totaal ander bewustzijn, ik was overgeleverd aan mijn Bron, zelfrealisatie. Alles om mij heen was hetzelfde, de zorgen waren er nog steeds. Ik gaf mij niet over, er was overgave. Ik ervaarde mijn zorgen nog steeds als zorgen, maar zorgen ervaarde ik niet meer als zorgen. Ik identificeerde mij niet met mijn ego of met mijn zorgen, ik kon ernaar kijken vanuit mijn Bron op basis van mededogen en respect, volledige acceptatie.

Ik zeg wel eens mijn leven Voor en mijn leven Na deze ervaring.

Onbeschrijfelijke dankbaarheid voor deze ervaring.
Met verwondering kijk ik naar de mooie dingen die sindsdien op mijn pad komen, allemaal wonderen en dikwijls zuivere helderheid. Door te rusten in non duaal bewustzijn bloeien innerlijke vrede, verbondenheid, wilskracht en mededogen spontaan op.
Ik voel mij schepper en tegelijkertijd het schepsel van waaruit ik ervaar.
Vanuit deze intentie en het inzicht in de psychologie en ontwikkelingspsychologie kwamen er vragen voor coaching. Mijn eerste coaching heeft mij aangewakkerd en bemoedigt.
Ik was zoekende naar de vertaalslag en heb daarom de opleiding non-duale therapie en coaching gedaan. Ik ben dankbaar voor mijn kennis binnen de psychiatrie, het alledaagse leven ingedeeld binnen de ontwikkelingspsychologie geeft inzicht in onze ontstaansgeschiedenis ( = ego, kom ik in een volgende blog op terug). Tevens maakt het ons bewust van ons ego en super – ego en de constante overdracht. Het besef .. dat niet ego-denken maar de Bron het non-duale bewustzijn onze meeste wezenlijke aard is, wordt door steeds meer mensen herkend. Als we daarbij terug keren komen we ‘thuis’ bij onszelf.

Het gaat er niet om dat je jezelf gaat vinden,
maar dat je jezelf gaat zijn.
Het gaat er niet om dat je naar jezelf gaat kijken,
maar dat je gaat kijken vanuit jezelf.

Als gevolg van zelfrealisatie is onder andere mijn praktijk en deze website ontstaan, daadwerkelijk ontstaan. Ik had geen plan voor een eigen-praktijk en toch is deze er nu. Het wil ontstaan, steeds weer scheppend, kijkend, sturend. Schepping blijft mijn inziens altijd scheppend, mijn website gaat online niet wetende wat dit gaat betekenen. Ik heb een bedoeling met deze website en tegelijkertijd ervaar ik vrijheid in het ontwikkelen van deze bedoeling en ben ik mij bewust dat schepping zijn eigen genialiteit heeft. Mijn bedoeling vervang ik liever voor vertrouwen in de genialiteit van schepping. De site, mijn praktijk is gebaseerd op innerlijke vrijheid dat betekend dat ik niet vast zit aan verwachtingen of denkpatronen. Verwondering en dankbaarheid dat ik op deze manier in het leven mag staan en steeds versteld kan staan wat er op mijn pad komt.

Elke ochtend in mijn dagelijkse structuur met m’n planning en m’n to-do-list mezelf de vraag stellende: wat wil schepping vandaag door mij heen laten gaan ?

Vaak hoor ik mensen zeggen dat we hier op de wereld zijn om te leren en dat het belangrijk is om aan onszelf te werken. Werken aan een beter mens. Best heftig! Heftig dat wij eerst onze natuurlijke staat verlaten en daarna aan ons zelf moeten werken. Wat als wij ons zelf enkel hoeven te herinneren? Afleren wat wij in al die jaren aangeleerd hebben? Daarvoor is inzicht nodig en deze krijg je door zelfonderzoek, het onderzoeken van onze ontstaansgeschiedenis (ego) dat leidt tot bewustwording van het zelf. Hebben wij een klooster nodig voor zelfonderzoek? Mijn inziens kunnen alledaagse praktijken als de relatie, familie, thuissituatie, vriendenkring, werkvloer etc. prima leslokalen zijn.

Wat bedoelen we met ons ego?

Het ego is eigenlijk niets meer dan een drieletterige van onze ontstaansgeschiedenis, de geschiedenis die vanaf ons ontstaan opgebouwd is. We kunnen zeggen dat het ego een product van ons denkbeeld is die ons zelfbeeld, ons ik-besef en ons wereldbeeld bepalen. We ontkomen niet aan ons ego en daar is niets mis mee. Wat doen wij in ons ego wat lijden veroorzaakt? We hechten ons aan het ego en we geloven erin. We identificeren ons met het ego en we zeggen dit is wie ik ben. Dus eigenlijk is het ego niet meer dan een ander woord voor gehechtheid. De gehechtheid of identificatie met onze ontstaansgeschiedenis waarin allerlei processen en beelden hebben bijgedragen aan onze vorming, bijvoorbeeld: ons wereldbeeld, een religie, het zelfbeeld, de angst, een mening, een slechte ervaring, een status, de regels, de positieve ervaring, de veiligheid, kennis, waarheid, vrijheid, rijkdom, mensen, spullen, armoede, ziekte, liefde, slachtofferschap, imago.

Beperkt mijn ego?

Uit eigen ervaring kan ik dit wel beamen. In het verleden was ik vaak onzeker, wat mij blokkeerde in mijn doen en laten om voluit te leven. Ik was onzeker door de aannames en overtuigingen over mezelf en de wereld die ik in de loop van mijn ontstaansgeschiedenis ben gaan geloven. Als ik vroeger onvrede voelde, richtte ik mijn aandacht op de ander of de situatie en wilde deze veranderen. Nu weet ik dat welke onvrede ik ook voel, het gaat alleen maar over mijzelf.

Ik gebruik hiervoor onder andere de 6 stappen van Diederik Wolsak en transformeer mijn leven structureel. Gevoelens van verdriet en pijn komen niet voort uit een feit, maar hebben alles te maken met mijn interpretatie van een gebeurtenis. Hiermee wil ik niet zeggen dat gevoelens van verdriet en pijn er niet zijn. Deze gevoelens zijn dikwijls zuiver aanwezig en worden beleefd op waarheid. Ik ben mij inmiddels bewust van het ego-gestuurde leven en stap er dikwijls uit naar een leven vanuit mijn natuurlijke staat van zijn, mijn essentie. Ik doe hiermee recht aan mijzelf en aan mijn omgeving.

Natuurlijk loop ik dagelijks nog aan tegen de beperkingen van mijn ego, niet leuk maar wel handig want zo sta ik steeds stil bij wat er gebeurt en begin ik mijn zelfonderzoek. Ik ben mij steeds meer bewust als ik in een identificatie zit, ook als ik mij intuïtief afstem. Zelfonderzoek geeft mij inzicht in wie ik van nature ben en dat wat er zich energetisch afspeelt in het hier en nu.

Ik laat een voorbeeld zien van zelfonderzoek met mijn werk als leslokaal.

1. IK ZIE MIJN WERK ALS GEDOE, IK VOEL ONVREDE

Het gebeurt wel eens dat ik teleurgesteld of boos ben vanwege een vervelende situatie of een conflict met een collega binnen mijn werk. Soms speelt zo’n situatie zich op intuïtief niveau af en is het ook nog eens lastig om er woorden aan te geven. Ik vind mijn werk dan gedoe. Dit geeft mij stress en ik voel mij gevangen in een emotie, allemaal door dat ‘gedoe’.

2. DIT GAAT ALLEEN OVER MIJ

Ik zie de situatie op de werkvloer als een reflectie van mijn eigen innerlijke toestand. Als ik de situatie als probleem zie of iemand anders beschuldig ben ik vermijdend naar mijzelf. Het geloof in het principe dat sommige mensen slecht zijn en schuldig zijn zit diep in mij verankerd. Ik zie een reflectie van wat ik diep in mijzelf ervaar en ik geloof hierin. Dit komt voort uit oude vastgezette negatieve overtuigingen die ik lang geleden over mijzelf heb gemaakt. Iedere situatie die ik als een gedoe waarneem is een interpretatie van mijn ego.

3. VOEL HET GEVOEL

Het mooie van dit verhaal is dat de werkvloer met talloze situaties en ontmoetingen mij keer op keer mogelijkheden biedt om bewust te worden wat er werkelijk in mij gebeurt als ik boos, angstig, onrustig of verdrietig ben. Op het moment dat ik voor 100% aanvaard dat wat ik aan onrust ervaar voortkomt uit de waarneming van mijn ego dan kan ik besluiten mijn gevoel te voelen. Het is verrassend om te zien hoe moeilijk het is om werkelijk te weten hoe ik me voel. Hier is eerlijkheid van essentieel belang. Ik moet weten hoe ik me voel op het moment van het gedoe om door te kunnen gaan naar stap 4.

4. MIJ HERINNER WANNEER IK MIJ EERDER ZO VOELDE

Ik word me eerst bewust van de werk- gedoe-situatie die mij triggert. Ik ren er niet van weg, steek geen negatieve energie in de ander, negeer de situatie niet of gebruik niet éen van mijn andere gebruikelijke gedragspatronen. Ik word me bewust van wat ik voel en word onderzoeker van dit gevoel. Wanneer heb ik mij eerder zo gevoeld en wanneer heb ik mij voor het eerst zo gevoeld? Ik ga zo ver ik kan in mijn beleving terug en herinner me een situatie waarin ik dezelfde gevoelsbeleving had. Nu volgt:

5. WAT WAS MIJN OORDEEL OVER MIJZELF OP DAT MOMENT?

Hoe interpreteerde ik de situatie? Wat was mijn zelfoordeel, welke aannames nam ik aan?
Ik ben het niet waard.
Ik kan niet wat anderen wel kunnen.
Ik hoor er niet bij.
Ik moet beter mijn best doen om me beter te voelen enz…

6. DE WAARHEID OVER MIJZELF

Mijn zelfoordeel op dat moment was onjuist en onderdeel van mijn ontstaansgeschiedenis. Wie ik werkelijk in essentie ben is onveranderlijk. De overtuiging die ik vormde over wie ik ben is onjuist en dient me niet. Nu corrigeer ik de overtuiging. Er zijn vele manieren waarop ik dit kan doen: aanraking van de pijn, een affirmatie, een vergevingssessie kunnen manieren zijn. Oude overtuigingen zijn dikwijls moeilijk af te schudden en moet je wellicht meerdere malen tegenkomen.

Uit voorgaande blijkt wel dat de praktijk van het werk een prachtig leslokaal is voor zelfonderzoek en inzicht. Met ontwaken als doel en zelfonderzoek als middel verandert de werkvloer in het leslokaal waar ik inzicht krijg in mijn ware Zelf. Mijn werk blijft, maar wordt niet langer meer verricht in dienst van mijn ego. Zo wordt mijn werk bevrijdt van doelen die nergens toe leiden en voel ik me vrij in mijn werkrelaties. Ik gebruik voorvallen niet langer meer als een verklaring voor mijn gevoelens omdat ik mijn gevoelens nu gebruik als signalen die mij wijzen op de aanwezigheid van het zelf gevormde zelfbeeld, het ego.

Ik hoef met mijn werk ook niets te bereiken, doordat ik weet dat ik al ben wat ik steeds zoek. Het ego is nog wel aanwezig maar dient nu als toetssteen om te bepalen of al dit weten ook al volkomen is gerealiseerd. Daar waar deze toetsing leidt tot spanning vind ik zo in mijn werk weer de gelegenheid om zelfonderzoek en vergeving* toe te passen.

Ik ben zeker nog niet uitgeleerd, maar met het vermogen om ook mijn werk voor zelfonderzoek te gebruiken, is mijn tijd om te leren substantieel verandert. Blijdschap in mijn werk is niet meer afhankelijk van behaalde resultaten, omdat die blijdschap nu wordt gevormd door de inzichten die ik met mijn zelfonderzoek krijg. Ik werk in VRIJHEID voor VRIJHEID!

Ik gun iedereen deze zuiverheid naar zichzelf en deze vrijheid van ZIJN op je werk. Ik kijk graag mee naar je werk als leslokaal aan de hand van heldere voorbeelden en zelfonderzoek. Breng de balans terug in je leven, herken je talenten, kwaliteiten en hulpbronnen door bewust contact te maken met je innerlijke wijsheid.

- mijn volgende blog gaat over zelfonderzoek en vergeving

In deze eerste blog wil ik jullie graag meenemen in een stukje geschiedenis van mij waarin zelfrealisatie heeft plaatsgevonden met onder andere mijn praktijk en de website als gevolg. De verwondering die ik heb van het ontstaan uit schepping, de bron van waaruit alles ontstaat geeft mij het Leven zoals ik mijn leven wil leiden.

In de volgende blogs wil ik vooral schrijven over de praktijk van alledag en alles wat zich aandient.

Ik noem in deze blog het non duaal gewaarzijn, je werkelijke Zijn: de Bron. De Bron weet precies wat Jij nodig hebt en wanneer jij iets nodig hebt om te groeien in wie je daadwerkelijk bent. Het sleutelwoord is vertrouwen.

Ik was jarenlang bewust en onbewust zoekende naar vrijheid en geluk. Ik nam “titels” aan als gevoelig, hoog sensitief en excentriek, ik kon mij opnieuw identificeren in een nieuwe Ik.

Wie zou ik zijn zonder dat waarmee ik mij identificeer ? Wie blijft erover als al mijn ideeën over wie ik ben wegvallen ?

Sluit je ogen eens na het lezen van deze woorden. Hoewel de ‘Bron’ geen kenmerken heeft - we kunnen het niet aanwijzen of vastpakken- is het wel degelijk mogelijk om daar contact mee te maken en te ervaren.

Een lange periode in mijn leven had ik grote zorgen. Het leven wilde mij iets duidelijk maken, ik kon dit enigszins op deze manier verklaren na jaren geestelijke voeding. Deze gedachte gaf mij ook enigszins rust en ik groeide van elke ervaring.
Ik leefde voort en stelde bij daar waar nodig was, veelal van extern naar intern. Ik kon enigszins omgaan met hetgeen dat er was. Door deze manier van leven, bewust en onbewust met de nodige spirituele en geestelijke kennis zijn mijn zorgen niet gestopt. Er was een Karma en herhaling van zetten, het diende zich steeds weer anders aan. Op een moment van felle overleving haakte ik af en viel van het ene op het andere moment in iets wat ik niet uit kan leggen. Ik viel in een totaal ander bewustzijn, ik was overgeleverd aan mijn Bron, zelfrealisatie. Alles om mij heen was hetzelfde, de zorgen waren er nog steeds. Ik gaf mij niet over, er was overgave. Ik ervaarde mijn zorgen nog steeds als zorgen, maar zorgen ervaarde ik niet meer als zorgen. Ik identificeerde mij niet met mijn ego of met mijn zorgen, ik kon ernaar kijken vanuit mijn Bron op basis van mededogen en respect, volledige acceptatie.

Ik zeg wel eens mijn leven Voor en mijn leven Na deze ervaring.

Onbeschrijfelijke dankbaarheid voor deze ervaring.
Met verwondering kijk ik naar de mooie dingen die sindsdien op mijn pad komen, allemaal wonderen en dikwijls zuivere helderheid. Door te rusten in non duaal bewustzijn bloeien innerlijke vrede, verbondenheid, wilskracht en mededogen spontaan op.
Ik voel mij schepper en tegelijkertijd het schepsel van waaruit ik ervaar.
Vanuit deze intentie en het inzicht in de psychologie en ontwikkelingspsychologie kwamen er vragen voor coaching. Mijn eerste coaching heeft mij aangewakkerd en bemoedigt.
Ik was zoekende naar de vertaalslag en heb daarom de opleiding non-duale therapie en coaching gedaan. Ik ben dankbaar voor mijn kennis binnen de psychiatrie, het alledaagse leven ingedeeld binnen de ontwikkelingspsychologie geeft inzicht in onze ontstaansgeschiedenis ( = ego, kom ik in een volgende blog op terug). Tevens maakt het ons bewust van ons ego en super – ego en de constante overdracht. Het besef .. dat niet ego-denken maar de Bron het non-duale bewustzijn onze meeste wezenlijke aard is, wordt door steeds meer mensen herkend. Als we daarbij terug keren komen we ‘thuis’ bij onszelf.

Het gaat er niet om dat je jezelf gaat vinden,
maar dat je jezelf gaat zijn.
Het gaat er niet om dat je naar jezelf gaat kijken,
maar dat je gaat kijken vanuit jezelf.

Als gevolg van zelfrealisatie is onder andere mijn praktijk en deze website ontstaan, daadwerkelijk ontstaan. Ik had geen plan voor een eigen-praktijk en toch is deze er nu. Het wil ontstaan, steeds weer scheppend, kijkend, sturend. Schepping blijft mijn inziens altijd scheppend, mijn website gaat online niet wetende wat dit gaat betekenen. Ik heb een bedoeling met deze website en tegelijkertijd ervaar ik vrijheid in het ontwikkelen van deze bedoeling en ben ik mij bewust dat schepping zijn eigen genialiteit heeft. Mijn bedoeling vervang ik liever voor vertrouwen in de genialiteit van schepping. De site, mijn praktijk is gebaseerd op innerlijke vrijheid dat betekend dat ik niet vast zit aan verwachtingen of denkpatronen. Verwondering en dankbaarheid dat ik op deze manier in het leven mag staan en steeds versteld kan staan wat er op mijn pad komt.

Elke ochtend in mijn dagelijkse structuur met m’n planning en m’n to-do-list mezelf de vraag stellende: wat wil schepping vandaag door mij heen laten gaan ?

Vaak hoor ik mensen zeggen dat we hier op de wereld zijn om te leren en dat het belangrijk is om aan onszelf te werken. Werken aan een beter mens. Best heftig! Heftig dat wij eerst onze natuurlijke staat verlaten en daarna aan ons zelf moeten werken. Wat als wij ons zelf enkel hoeven te herinneren? Afleren wat wij in al die jaren aangeleerd hebben? Daarvoor is inzicht nodig en deze krijg je door zelfonderzoek, het onderzoeken van onze ontstaansgeschiedenis (ego) dat leidt tot bewustwording van het zelf. Hebben wij een klooster nodig voor zelfonderzoek? Mijn inziens kunnen alledaagse praktijken als de relatie, familie, thuissituatie, vriendenkring, werkvloer etc. prima leslokalen zijn.

Wat bedoelen we met ons ego?

Het ego is eigenlijk niets meer dan een drieletterige van onze ontstaansgeschiedenis, de geschiedenis die vanaf ons ontstaan opgebouwd is. We kunnen zeggen dat het ego een product van ons denkbeeld is die ons zelfbeeld, ons ik-besef en ons wereldbeeld bepalen. We ontkomen niet aan ons ego en daar is niets mis mee. Wat doen wij in ons ego wat lijden veroorzaakt? We hechten ons aan het ego en we geloven erin. We identificeren ons met het ego en we zeggen dit is wie ik ben. Dus eigenlijk is het ego niet meer dan een ander woord voor gehechtheid. De gehechtheid of identificatie met onze ontstaansgeschiedenis waarin allerlei processen en beelden hebben bijgedragen aan onze vorming, bijvoorbeeld: ons wereldbeeld, een religie, het zelfbeeld, de angst, een mening, een slechte ervaring, een status, de regels, de positieve ervaring, de veiligheid, kennis, waarheid, vrijheid, rijkdom, mensen, spullen, armoede, ziekte, liefde, slachtofferschap, imago.

Beperkt mijn ego?

Uit eigen ervaring kan ik dit wel beamen. In het verleden was ik vaak onzeker, wat mij blokkeerde in mijn doen en laten om voluit te leven. Ik was onzeker door de aannames en overtuigingen over mezelf en de wereld die ik in de loop van mijn ontstaansgeschiedenis ben gaan geloven. Als ik vroeger onvrede voelde, richtte ik mijn aandacht op de ander of de situatie en wilde deze veranderen. Nu weet ik dat welke onvrede ik ook voel, het gaat alleen maar over mijzelf.

Ik gebruik hiervoor onder andere de 6 stappen van Diederik Wolsak en transformeer mijn leven structureel. Gevoelens van verdriet en pijn komen niet voort uit een feit, maar hebben alles te maken met mijn interpretatie van een gebeurtenis. Hiermee wil ik niet zeggen dat gevoelens van verdriet en pijn er niet zijn. Deze gevoelens zijn dikwijls zuiver aanwezig en worden beleefd op waarheid. Ik ben mij inmiddels bewust van het ego-gestuurde leven en stap er dikwijls uit naar een leven vanuit mijn natuurlijke staat van zijn, mijn essentie. Ik doe hiermee recht aan mijzelf en aan mijn omgeving.

Natuurlijk loop ik dagelijks nog aan tegen de beperkingen van mijn ego, niet leuk maar wel handig want zo sta ik steeds stil bij wat er gebeurt en begin ik mijn zelfonderzoek. Ik ben mij steeds meer bewust als ik in een identificatie zit, ook als ik mij intuïtief afstem. Zelfonderzoek geeft mij inzicht in wie ik van nature ben en dat wat er zich energetisch afspeelt in het hier en nu.

Ik laat een voorbeeld zien van zelfonderzoek met mijn werk als leslokaal.

1. IK ZIE MIJN WERK ALS GEDOE, IK VOEL ONVREDE

Het gebeurt wel eens dat ik teleurgesteld of boos ben vanwege een vervelende situatie of een conflict met een collega binnen mijn werk. Soms speelt zo’n situatie zich op intuïtief niveau af en is het ook nog eens lastig om er woorden aan te geven. Ik vind mijn werk dan gedoe. Dit geeft mij stress en ik voel mij gevangen in een emotie, allemaal door dat ‘gedoe’.

2. DIT GAAT ALLEEN OVER MIJ

Ik zie de situatie op de werkvloer als een reflectie van mijn eigen innerlijke toestand. Als ik de situatie als probleem zie of iemand anders beschuldig ben ik vermijdend naar mijzelf. Het geloof in het principe dat sommige mensen slecht zijn en schuldig zijn zit diep in mij verankerd. Ik zie een reflectie van wat ik diep in mijzelf ervaar en ik geloof hierin. Dit komt voort uit oude vastgezette negatieve overtuigingen die ik lang geleden over mijzelf heb gemaakt. Iedere situatie die ik als een gedoe waarneem is een interpretatie van mijn ego.

3. VOEL HET GEVOEL

Het mooie van dit verhaal is dat de werkvloer met talloze situaties en ontmoetingen mij keer op keer mogelijkheden biedt om bewust te worden wat er werkelijk in mij gebeurt als ik boos, angstig, onrustig of verdrietig ben. Op het moment dat ik voor 100% aanvaard dat wat ik aan onrust ervaar voortkomt uit de waarneming van mijn ego dan kan ik besluiten mijn gevoel te voelen. Het is verrassend om te zien hoe moeilijk het is om werkelijk te weten hoe ik me voel. Hier is eerlijkheid van essentieel belang. Ik moet weten hoe ik me voel op het moment van het gedoe om door te kunnen gaan naar stap 4.

4. MIJ HERINNER WANNEER IK MIJ EERDER ZO VOELDE

Ik word me eerst bewust van de werk- gedoe-situatie die mij triggert. Ik ren er niet van weg, steek geen negatieve energie in de ander, negeer de situatie niet of gebruik niet éen van mijn andere gebruikelijke gedragspatronen. Ik word me bewust van wat ik voel en word onderzoeker van dit gevoel. Wanneer heb ik mij eerder zo gevoeld en wanneer heb ik mij voor het eerst zo gevoeld? Ik ga zo ver ik kan in mijn beleving terug en herinner me een situatie waarin ik dezelfde gevoelsbeleving had. Nu volgt:

5. WAT WAS MIJN OORDEEL OVER MIJZELF OP DAT MOMENT?

Hoe interpreteerde ik de situatie? Wat was mijn zelfoordeel, welke aannames nam ik aan?
Ik ben het niet waard.
Ik kan niet wat anderen wel kunnen.
Ik hoor er niet bij.
Ik moet beter mijn best doen om me beter te voelen enz…

6. DE WAARHEID OVER MIJZELF

Mijn zelfoordeel op dat moment was onjuist en onderdeel van mijn ontstaansgeschiedenis. Wie ik werkelijk in essentie ben is onveranderlijk. De overtuiging die ik vormde over wie ik ben is onjuist en dient me niet. Nu corrigeer ik de overtuiging. Er zijn vele manieren waarop ik dit kan doen: aanraking van de pijn, een affirmatie, een vergevingssessie kunnen manieren zijn. Oude overtuigingen zijn dikwijls moeilijk af te schudden en moet je wellicht meerdere malen tegenkomen.

Uit voorgaande blijkt wel dat de praktijk van het werk een prachtig leslokaal is voor zelfonderzoek en inzicht. Met ontwaken als doel en zelfonderzoek als middel verandert de werkvloer in het leslokaal waar ik inzicht krijg in mijn ware Zelf. Mijn werk blijft, maar wordt niet langer meer verricht in dienst van mijn ego. Zo wordt mijn werk bevrijdt van doelen die nergens toe leiden en voel ik me vrij in mijn werkrelaties. Ik gebruik voorvallen niet langer meer als een verklaring voor mijn gevoelens omdat ik mijn gevoelens nu gebruik als signalen die mij wijzen op de aanwezigheid van het zelf gevormde zelfbeeld, het ego.

Ik hoef met mijn werk ook niets te bereiken, doordat ik weet dat ik al ben wat ik steeds zoek. Het ego is nog wel aanwezig maar dient nu als toetssteen om te bepalen of al dit weten ook al volkomen is gerealiseerd. Daar waar deze toetsing leidt tot spanning vind ik zo in mijn werk weer de gelegenheid om zelfonderzoek en vergeving* toe te passen.

Ik ben zeker nog niet uitgeleerd, maar met het vermogen om ook mijn werk voor zelfonderzoek te gebruiken, is mijn tijd om te leren substantieel verandert. Blijdschap in mijn werk is niet meer afhankelijk van behaalde resultaten, omdat die blijdschap nu wordt gevormd door de inzichten die ik met mijn zelfonderzoek krijg. Ik werk in VRIJHEID voor VRIJHEID!

Ik gun iedereen deze zuiverheid naar zichzelf en deze vrijheid van ZIJN op je werk. Ik kijk graag mee naar je werk als leslokaal aan de hand van heldere voorbeelden en zelfonderzoek. Breng de balans terug in je leven, herken je talenten, kwaliteiten en hulpbronnen door bewust contact te maken met je innerlijke wijsheid.

- mijn volgende blog gaat over zelfonderzoek en vergeving